ΜΥΡΩΝ ΜΙΓΑΔΗΣ : ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΛΑΜΟΥΤΣΟY (*)
Απάνεμο αραξοβόλι στην πλώρη σου να μποδίσεις…(1)
Το μουμούρσιμα της θάλασσας που τόσο αγάπησες να κρατά συντροφιά στα όνειρά σου,
που ίσως δεν πρόλαβες να ζήσεις
Η ζωή είναι ένα μπάρκο (2) άγνωστο για το στερνό μπόδισμα…
Όμως το πλήρωμα που άφησες, η Ελένη και τα δυο χαριτωμένα και αξιαγάπητα παιδιά
σας, θα συνεχίσουν τη ρότα(3) που εχεις χαράξει, στον μπούσουλα της ζωής τους, με τον
εξάντα(4) και τον διπατράλληλο κανόνα(5), θα ταξιδεύουν στην ζωή τους και εσύ από το
<ρεμέτζο>(6)σου θα καμαρώνεις περήφανος για το τσούρμο που άφησες, φεύγονταςγια
το στερνό σου ταξίδι…
Κλαίγοντας πρόσεξα όταν σε κατέβαζαν στο θαλάμι(7) σου, ήσουν γαλήνιος και σίγουρος,
για το πλήρωμα που έμενε πίσω να σεργιανίσει την στεριανή ρώτα…
ΜΥΡΩΝ Κ. ΜΙΓΑΔΗΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
(1)=Αράξεις
(2)= Μπάρκο, από μπαρκάρω/η ναυτολόγηση, το μπαρκάρισμα
(3)= Η πορεία του πλοίου,γραμμή πλεύσης
(5)=Είναι όργανο μέτρησης της απόστασης πάνω στο ναυτικό χάρτη.
(4)=είναι ένα γωνιομετρικό όργανο χαρακτηριζόμενο και αστρονομικό που
χρησιμοποιείται στη ναυσιπλοΐα
(6)=Μόνιμο αγκυροβόλιο
(7)=Υποθαλάσσιος χώρος που χρησιμοποιείται για φωλιά
Τρέχει ο καιρός, του <κύκλου τα γυρίσματα> ανεβοκατεβαίνουν, ο φίλος μας απομακρύνεται μα δεν ξεχνιέται. πέρασαν σχεδόν σαράντα μέρες, οι φίλοι του συζητούν και θυμούνται.
(*)Ο Μύρων Μιγάδης, δημοσίευσε στην καθημερινή τοπική ΠΑΤΡΙΔΑ το κείμενο που αναρτήσαμε, γνώρισε τον Κώστα περίπου στα 1960, μαθητευόμενο στον θείο του Κριμίλη, αργοτερα θα βρεθούν στον Ορειβατικό Σύνδεσμο, θα γυρίσουν μαζί όλην την Κρήτη, κάθε λόφο και όλα του βουνά της.
Δεν είναι υπερβολή , για βόλτα ανέβαιναν πολλές φορές στην κορυφή του Ψηλορείτη οι δυό τους (Μπαλαμούτσος – Μιγάδης) – εμείς μια φορά στην ( Μαύρη) χαμηλότερη κορυφή, αγανακτήσαμε, ορκιστήκαμε να μην ξαναεπιχειρήσουμε.
ΑΛΚΜΑΝ 