Μέρες Σεπτεμβρίου
αφιέρωση: σ αυτούς που επιμένουν, δεν μετρούν και δεν υποχωρούν
Θα περνούσα μακριά
από κάθε συνάντηση
ψάχνοντας την ακινησία των αναστεναγμών
θα περνούσα κοντά
στην καθημερινή απουσία σου
γιατί θα τρέχουν ποδήλατα
με πολλές ρόδες και μηχανάκια
Πως όμως να ξεφύγω από τις ξεραμένες τύψεις
και τους ήχους των τυμπάνων της έλλειψης
Και το πρωί περιμένω πάντα τα ρόδα της αυγής
της άμμου τα κρινάκια – αστεράκια
Μα κάθε αμφιβολία έχει το βέλος της
κάθε στόχος κύκλους ιπτάμενους
…
Μην – ήθελε να πει
μα τα δόντια είχαν συρματοπλέγματα
η καρδιά ποταμούς απλωμένους
με στροφές επικίνδυνες
Βρες το υπόλοιπο του δρόμου, υπάρχει σχέδιο στο GOOGLE
έπρεπε να πει
ΑΛΚΜΑΝ 