ΚΑΙΣΑΡ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ : ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Ν.ΧΑΓΕΡ -ΜΠΟΥΦΙΔΗ (παραλλαγη)

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Ν.ΧΑΓΕΡ – ΜΠΟΥΦΙΔΗ

                                                Αφιέρωση: Στη  Mόνικα Καμάρη

 

Μες στην ανθολογία που μου δανείσατε

εχθές τα δάκτυλά μου όπως πλανιόταν

το πτώμα ενός ωραίου ναρκίσσου ανάσυραν,

στου Ρενιέ την κίτρινη Σελήνη καθόταν (*)

Χλομός με τα κοκάλινα τα φύλλα του

δεν ευωδιάζει πια στο θάνατό του

σαν άνθινη μούμια ασάλευτος αναπαύεται

μέσα στη χάρτινη κιβωτό του

 

Ανάμεσα σε στίχους απαλότατους

-το πιο θλιμμένο ποίημα του βιβλίου-

των λουλουδιών ο πρίγκιπας παράδωσε

του ελεγειακού του μύρου το λοφίο

 

Κάποια ελαφρά άσπρα χέρια κοριτσίστικα

που άνθη μπορούν μονάχα να κρατήσουν

ίσως της αδερφής τ΄αβρά τα δάκτυλα

ή μιας ρωμαντικής που θ΄αγαπήσουν

 

Ίσως και τα δικά σας όταν θα΄σαστε

ο Ιππόλυτος των είκοσι Απριλίων –

ω τώρα πια στα βέβηλα τα χέρια μας

δεν ζουν, δεν ζουν οι ασφόδελοι των βιβλίων!

Μιαν ώρα που αλητεύαν κρύα και ράθυμα

μες του βιβλίου τους σιωπηλούς τους ήχους

γιατί πια δεν ευωδίαζε, ίσως τον έθαψαν

ανάμεσα σε δάκρυα και σε στίχους…

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

Ο Καίσαρ Εμμανουήλ, γνωστός ποιητής του Μεσοπολέμου, έφτασε ως τις μέρες μας με το ΜΑΡΑΜΠΟΥ, την γνωστή ποιητική συλλογή του Νίκου Καββαδία.

Ωστόσο είναι αυτός που σύστησε στο κοινό τον ποιητή της θάλασσας και του νόστου, αφού  προλόγησε την έκδοση του 1933,  του νεαρού ναύτη – δεν ήταν ακόμα ασυρματιστής ο ταλαντούχος Καββαδίας.

Το ποίημα που παρουσιάζουμε έδωσε ασφαλώς την ιδέα στον ναυτικό λογοτέχνη, για το δικό του αντίστοιχο :» Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ» –  που λόγω των μελλοποιήσεων είναι πασίγνωστο .

 

 

 

 

Νίκος Καββαδίας

(*)Πρόκειται γαι τον Γαλλο ποιητή :

Henri de Régnier (1864 – 1936), επηρεασμένο από το ρεύμα των «Συμβολιστών», και ιδιαίτερα από τον Μαλλαρμέ, διάσημος όταν ζούσε, και σήμερα μάλλον ξεχασμένος

και το έργο του  La lune jaune (η κίτρινη Σελήνη) που άρεσε κάποτε.

Απόσπασμα:

«Αυτή η μακριά μέρα τελείωσε με ένα κίτρινο φεγγάρι

Που ανεβαίνει νωχελικά ανάμεσα στις λεύκες,

Ενώ στον αέρα που ευωδιάζει, διεισδύει το άρωμα του νερού

Που κοιμάται ανάμεσα στις βρεγμένες καλαμιές.»

( πληροφορίες και πρόχειρη μετάφραση στίχων Μ.  Καμαρη )

 

(1) Λουλούδι της Αναγέννησης, της ελπίδας, της Ποίησης

(2) Πένθιμο λουλούδι: του  Άδη πίστευαν οι Αρχαίοι Έλληνες