Α ΜΕΡΟΣ (πρωτο)
Δεν ηταν ετσι μα δεν ηταν κι αλλιως, δεν ηθελε τιποτα να πει, σαν να τέλειωσε το σάλιο του κι είχε να στειλει το γράμμα με τα πολλα γραμματόσημα. Δεν καταλάβαινε κι ας ένοιωθε πως οτι ήταν πολυ έντονο ειχε μαραθεί, οτι ομορφο ξεφυλλιστηκε, καθε τι θρυματιστηκε και το πήρε ο άνεμος.
Και ομως επρεπε να συντηρει χαμογελα και καλη διαθεση παντα.
Γιατι άραγε ασήμαντα πράγματα γίνονται αγαπητά, θόρυβοι μουσικές αγαπημένες, μιμήσεις κακόγουστες παραστάσεις βραβευμένες.
–«Γιατί το κίβδηλο νόμισμα διώχνει το αυθεντικό»
Έπρεπε να το ξερει.
ΜΕΡΟΣ Β (δεύτερο)
Το ΣΚΑΙ (26.3.2020- στις 23 0 μμ)ειχε μια περιπέτεια , παραεπιστημονική, ( φαντασία) σχεδον βλεπόταν( για λιγο)γιατι ελαμπε ενα πρόσωπο : η Γιόχανσον ( μεγαλα εκφραστικα ματια, μυτη στρογγυλή γαλλικη, χειλη σαρκωδη, εφερε στο νου μας εναν τσαλακωμένο ( σαν στυλ)πολιτικό, που έμεινε στην μνημη για το αθώο (παιδικο) αλλα καθολου άσχημο χιούμορ του. Κάποιος που κανει πλακα με τα αστεια της καθημερινής ζωης δεν μπορει να ναι κακός – είπε καποιος. (2)
Οι βαρβαροι δεν μπορει να έχουν χιουμορ κι οταν λενε ανέκδοτα ειναι απελπιστικά κακού γούστου( όπως :ο Μάκης της ΑΥΡΙΑΝΗΣ, ο Μάκης της ΖΟΥΓΚΛΑΣ κιο Μιχαλολιάκος της
Χ.ΑΥΓΗΣ κ.α.)
ΜΕΡΟΣ (τρίτο)
Ναι στην καρδιά της πανδημίας, ευχάριστο αναμενόμενο γεγονός , ανοιξε τα ματάκια του ένα μωράκι, και μας κατέκλεισαν χλιαρά δάκρυα , χωρίς λιγμούς- σαν φθινοπωρινή βροχή του Νότου…
Κι η πιο βαθιά αναπνοή ειναι με λόγια επίκλησης – προσευχή με το φως της χαραυγής. Να ναι Καλά είναι σαν μπουμπούκι ανοιξιάτικο που ανοίγει τα πέταλα του και φοβάμαι , γιατι είναι τόσο όμορφο τρυφερό κι απαλό.
Κι ειναι μες την νυχτα που βαθαίνει ενα θαύμα μεσα στο σκοτάδι και το χάος, μια σανίδα ασημένια , που μας φέρνει τη Ζωή.
Τα δάκρυα ας κυλήσουν μ΄ έναν αναστεναγμό – κι αναφιλητά χαράς ανακούφισης ελπιδας.
ΑΛΚΜΑΝ 