ΣΟΦΙΑ ΛΙΛΙΜΠΑΚΗ, ΜΕΡΕΣ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

(Επιμέλεια Σοφία Λιλιμπάκη)

Μέρες κορονοϊού  με φόντο “Graffiti στον τοίχο”

του Τάσου Κόρφη:

 Σιωπή σκεπάζει τους νεκρούς,

τα μάτια τους σκοτάδι.

Εκεί που πέρασε η φωτιά, χνούδι απαλό φυτρώνει.

Έκλεισες τα ματόκλαδα να δεις τους μέσα κήπους.

Έφυγες. Η άμμος κράτησε το χνάρι των ποδιών σου.

Κάλλιο έχω τ’ άγριο πέλαγο απ’ τον ήρεμο βυθό του.

Σ’ ενός λεπτού σιγή πόσοι αφανείς νεκροί χωράνε.

Ο στίχος μ’ αίμα δένεται σαν τα παλιά γεφύρια.

Τώρα που σώνεται η ζωή, πώς να γεμίσει ο χρόνος;

Φλαμέγκο! Πόθος  πυρκαγιάς ή μοιρολόι θανάτου;

Φωλιάζουν μέσα μας νεκροί∙ φοβάμαι τη θωριά τους.

Σκιές περνούν και φεύγουνε μα το κερί δε σβήνει.

-Κι ένας στίχος που ταιριάζει στον Νίκο Καββαδία:

«Τον πρόδωσε κι η θάλασσα, του αρνήθηκε ένα τάφο.»

(Μονόστιχα από τη συλλογή του Τ.Κ. “153 Graffiti”,

έκδοση 1992)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΛΚΑΜΑΝΑ:
Τάσος Κόρφη λογοτένης, ψευδώνυμο του Τάσου Ρομποτή ,που υπήρξε και ανώτατος αξιωματικός του ΠΟΛΕΜΙΚΟΎ ΝΑΥΤΙΚΟΎ