Η μεγάλη αναστάτωση δεν τέλειωσε, καθ ένας μετράει κέρδη και ζημιές – ο ΑΛΚΜΑΝ επιστρέφει (ξαναπροσγειώνεται)

στις τακτικές απασχολήσεις του, σε τέχνες και γράμματα, στ όνειρο και την φαντασία. Αφήνουμε τον καιρό να δο-

κιμάσει πολιτικές λογικές και αισθήματα, αυτή η “Λυδία λίθος” δεν κάνει λάθη.

(ΑΥΤΑ ΓΡΑΦΑΜΕ ΠΡΙΝ 5 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ)

Τ Ο    Τ Σ Ι Ρ Κ Ο 

Δεν είναι που βαδίζω σαν κλόουν στην σκηνή 

δεν είναι που χάνω και το βήμα 

μα ει΄ναι που ξαφνιάζομαι 

με ό,τι έχει συμβεί 

και το κατάλαβα πως θα μου να το θύμα 

Στο σώου με λιοντάρια ζητούσες παρτενέρ 

και δίχως δίχτυ μ΄έβαζες στο σόλο 

σ΄ έβλεπα πως καμάρωνες να κάνεις τον ζογκλέρ 

μα κάπου μπέρδεψες με τον δικό μου ρόλο

Μ ε φλόγες και μαχαίρια και κόλπα περιττά 

με γύριζες δεμένη στον τροχό σου 

με χώριζες στη μέση και μ΄ένωνες μετά 

και μ εξαφάνιζες σαν να μουν στ΄όνειρό σου

Στο γύρο του θανάτου με ρίχνεις και γλυστράς 

ξεπέρασ΄ η ταχύτητα τη σκέψη 

παράξενα ζαλίστηκα με φώτα και με στρας

πόσο περίμενες κάποια καρδιά ν΄ αντέξει ; 

Θα βγάλω από πάνω μου ετούτη τη στολή 

θα σβήσω το χαμόγελο της θλίψης 

δεν είμαι ακροβάτισσα στου τσίρκου το σκοινί 

σ αποχαιρέτισα- κι ας ξέρω : θα μου λείψεις .

ΣΗΜΕΙΩΣΗ :

ΣΤΙΧΟΙ: ΜΙΚΡΟ ΣΙΝΙΑΛΟ (ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ) – πρώτη ανάρτηση 29.1.2015

παρατήρηση: το ψευδώνυμο δεν κρύβει συνεργάτη του alkman.gr – αλλά πρόσωπο άγνωστο που επιθυμεί την ανωνυμία.