
Γιάννης Πουλόπουλος, μια φωνή ανάμεσα στ´αστέρια.
Πήρε μαζί του «έναν λυγμό και μια(ν) ευχή» έγραψε στα ΝΕΑ ο φίλος του Λ.Παπαδόπουλος, στίχος μάλλον από τραγούδι τους. Σε κείμενο στη μνήμη του τραγουδιστή, επιχείρησε να ζωγραφίσει το πορτραίτο του Γίαννη Πουλόπουλου, συνεργάτη και φίλου του. Αν έμενε στον ποιητικό υπότιτλο του κειμένου του ο πασίγνωστος στιχουργός και έγκριτος δημοσιογράφος, θα είχε πραγματικά τιμήσει τον αγαπημένο μας καλλιτέχνη του λαϊκού πενταγράμμου.

Όμως παρασυρόμενος από την επαγγελματική συνήθεια( διαστροφή) έγραψε το βιογραφικό του, και πρόσθεσε μιαν αξιολόγηση, της ικανότητας και της αξίας του τραγουδιστή.
Και εκεί δεν ξέρουμε αν έκανε λάθος, όμως ξεπέρασε τις γραμμές της αντικειμενικότητας και της σεμνότητας, που συνήθως τον χαρακτηρίζουν. Έβαλε στη σειρά όλους τους ερμηνευτές του λαϊκού τραγουδιού, και τοποθέτησε σε δεύτερη σειρά τον Πουλόπουλο.
Θα του άρεσε αν κάποιος διάσημος τραγουδιστής έβαζε τον ίδιο σε δεύτερη κατηγορία , ως στιχουργό ( μετά τον αδιαμφισβήτητο πρώτο, τον Γκάτσο, τον Ρασσούλη, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβο κλπ).
Πρόσθεσε ασήμαντες λεπτομέρειες που αμαυρώνουν την εικόνα του
Γ.Π. Θέλοντας να δώσει μια αντικειμενική εικόνα του. Όμως τα επικήδεια κείμενα, γράφονται η εκφωνούνται, για να τιμηθεί αυτός που απομακρύνεται από τον μάταιο τούτο βίο μας. Κριτική ή αναφορές σχετικές με τη ζωή οποιουδήποτε ,μπορεί ένας δημοσιογράφος να τις επιχειρήσει δημοσίως , όσο βρίσκεται κοντά μας, πόσο μάλλον ´οταν είναι φίλος του.
Κι ακόμα, ο στιχουργός είναι ο ενδεδειγμένος και μόνος κριτής του τραγουδιού και της μουσικής; Για τα δικούς του στίχους, ασφαλώς δικαιούται ναχει γνώμη, αλλά για όλους;
Ξεχνάει πως ο Μπιθικώτσης που θαυμάζει, πριν τον επιλέξει και τον επιβάλλει Θεοδωράκης, δεν τραγουδούσε ούτε τα δικά του τραγούδια( ήταν και λαϊκός συνθέτης) έλεγαν ότι έχει ξύλινη φωνή;
Κι ο ονόητος χαρακτηρισμός για τον Λόρκα( μέθυσος) τι χρειαζόταν, δεν θά ´ηταν καλύτερα να μας εξηγήσει πως μετέφρασε τα τραγούδια του;( ξέρει ισπανικά;)
…
Ο Γιάννης Πουλόπουλος, ανήκει στο παρελθόν μας, στις πιο αθώες νεανικές αναμνήσεις μας, δεν έχει καμιά σειρά, δεν είναι πρώτος η τελευταίος. Κάποτε στην θλίψη μιας πληγωμένης εφηβείας , μετά στα αισθήματα που άνθισαν και μαράθηκαν – σήμερα ,ακόμα, στις ευχές και και τις λαχτάρες μας …
Θα ακούμε τα τραγούδια του Πουλόπουλου, θα τον θυμόμαστε, αν και είναι αμφίβολο αν γνωρίζουμε τους στιχουργούς τους και τους λαϊκούς και μη συνθέτες του .
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΤΑ ψηφιακά μέσα και ο κίτρινος τύπος, βρήκαν ευκαιρία, αθλίων δημοσιεύσεων.
Δικιο εχεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
…τον έχουν σε κατ οίκον περιορισμό τα παιδιά του τον Λευτέρη θά τούς ξέφυγε …και ξέφυγε ΖΑΜ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλό!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λυπάμαι πολύ για τον κατά τα άλλα,σπουδαίο Λευτέρη Παπαδόπουλο….Άτοπη και άκαιρη η σύγκριση του Πουλοπούλου με τους άλλους καλλιτέχνες.Ο κάθε ένας από αυτούς σπουδαίοι στο είδος τους ,όσο και ο Γιάννης Πουλόπουλος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
… Διαβασα πολύ προσεκτικά τη συνέντευξη – αναφορά, του Στιχουργου της ‘καρδιας και της νιοτης’ μας… χρόνια τώρα.
Και έμεινα δυσάρεστα έκπληκτη…
Από το ‘άδειασμα’ που Του κάνουν ακόμα και… υποτιθέμενοι (πιά…) φίλοι Του.
Που εκλιπαρουσαν την παρέα Του…
Αναρωτιέμαι…
Κατάλαβαν, αραγε τι ήθελε να πει ο ποιητής?…
Στην κυριολεξία…
Κατάλαβαν ότι… ΔΕΝ ΚΑΘΥΒΡΙΣΕ??? Ότι δεν συνεκρινε – ήταν συνέχεια του λόγου Του. Που ήταν σαφής και καιριος και απόλυτα δικαιολογημενος έτσι όπως Εκείνος, γνωρίζει…
Το ότι είπε καθαρά τη γνώμη Του, που – σε τελευταία ανάλυση… ΑΥΤΉ, Του ζητήθηκε…- ακόμα και όσοι δεν συμφωνούν (αναφαίρετο δικαίωμα) γιατί ενοχληθηκαν???
Ήταν… λαϊκός τραγουδιστής ο Πουλοπουλος???
Και, λαμβάνοντας υπόψιν ότι του αποδόθηκε (του Πουλοπουλου) ο τίτλος του ‘μεγαλύτερου Έλληνα Τραγουδιστή… (με τί κριτήριο, αραγε?) γιατί θεωρήθηκε προσβλητικό στη Μνήμη Του, πιά… να χαρακτηριστεί από τον Παπαδόπουλο σαν ένας στη δεκάδα των καλυτερων – λίγο είναι αυτό?
Δηλαδή, δεν ΘΊΓΟΝΤΑΙ… οντως… κάποιοι σαν τον Κοκοτα… (τον ξεχάσαμε…), σαν τον Παριο, τον Διονυσίου… και άλλους, όταν χαρακτηρίζεται ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ο Πουλοπουλος – προσοχή : Στο ‘μοναδικός’ υπάρχει η ενσταση…
Ο Πουλοπουλος, έγραψε ιστορία.
Αποτελεί ‘Σχολή’!
Δεν θα μπορούσε ο Παπαδοπουλος να προσβάλει… ένα δικό Του ‘παιδι’….
Του εμπιστεύτηκε, μεγαλειώδεις Στίχους Του…
Ταπεινά, προσωπική μου γνώμη… (που δεν επαιρομαι… πως είναι και σωστή) :
Πιο πολύ ΠΙΚΡΑΘΗΚΑ, για την έλλειψη Μνήμης… του Π Ο Ι Ο Σ ΥΠΉΡΞΕ και ΕΊΝΑΙ… Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ…
Αγανακτησα…με τους χυδαιους χαρακτηρισμους και τις… προσβλητικες ‘στυγνα και αδικαιολιγητα…’ συγκρίσεις…
Με Άλλους Μεγάλους…
Δεν έχω να προσθέσω κάτι… άλλο.
Γι’ΑΥΤΟ το Ιερό… δικό ΜΑΣ, αθυρόστομο Αλάνι…
Για όποιον δεν περπάτησε… ΔΡΟΜΟΥΣ… δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη… συγχωρήστε με!…
Τον αγαπώ τον Λευτέρη Παπαδόπουλο.
Έφερε την ποίηση του Τραγουδιού στη ζωή μου…
Στις τελευταίες σελίδες των τετραδιων μου… έγραφα στίχους του σαν άκουγα τραγούδια -… έφαγα ‘αποβολές’ γι Αυτό – δεν μπορώ να Τον αποβάλω!…
Στο αμάξι το γερικο στην ανηφοριά … δεν ρίχνουμε πέτρες…
Βάζουμε μια πέτρα στη ρόδα…
Μη γλυστρησει…
Τιποτ’αλλο…
Συγχωρήστε με…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
… Και ‘αδειασαν’ τον ΛΕΥΤΈΡΗ ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟ… Ακόμα και Φίλοι Του…
Που κάποτε , την ‘παρεα’ Του…
Ένα κρασί μαζί με το αθυρόστομο Αλάνι…
Που έγραφε για Δρόμους…
Χαράζοντας ‘διαδρομές’ και οριοθετωντας καριέρες… με την πένα Του…
Τον ‘στολισαν’ με χυδαιους χαρακτηρισμους που σε κανέναν, πρέπουν!
Πόσο μάλλον, σ’Εκεινον…
Συνεκριναν οι… ειδήμονες, τη στιχουργική /ποίηση Του, με άλλους Μεγάλους…
Γιατί κι Εκείνος… τόλμησε να συγκρίνει… τον Εκλιπόντα Πουλοπουλο… με Άλλους Ερμηνευτές.
Φυσικά, πολύ ελάχιστοι κατάλαβαν τα λόγια του Λευτέρη…
Πού δεν πρόσβαλε… Δ Ε Ν συνεκρινε…
Απλά, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με τη γλώσσα της Αλήθειας. Που είναι μία…
Σε τελευταία ανάλυση, τη δική Του γνώμη ζήτησαν και αυτήν κατέθεσε…
Ήταν όντως… ΛΑΙΚΟΣ τραγουδιστής ο Πουλοπουλος??????? Όχι, βέβαια!… Φυσικά, όχι. Αν ειμσδτε, ειλικρινείς!
Κι αν ενόχλησε η σύγκριση ως ΕΠΙΧΕΊΡΗΜΑ Του… τότε, γιατί – από την ανάποδη – να μην ενοχλήσει ο ‘φορτισμένος’ – λόγω θανάτου – χαρακτηρισμός ως του… ΜΟΝΑΔΙΚΟΎ ΈΛΛΗΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΉ???? που αποδόθηκε στον Πουλοπουλο? Γιατί να μην υπάρξει… προσβολή στο Πρόσωπο ενός Κόκοτα (τον ξεχάσαμε?), ενός Πάριου κλπ… Ή στη Μνήμη ενός Διονυσίου… π. χ…?
Πόσο πιο δίκαιο και τιμητικό να σε καταταξουν, στους δέκα καλύτερους Ερμηνευτές??????…
Ο Πουλοπουλος, αναντιρρητα, υπήρξε Σχολή – κι έτσι θα παραμείνει…
Και ο Μέγας Παπαδόπουλος Τον ΤΊΜΗΣΕ με τους Στίχους Του που έγιναν Τραγούδια – ορόσημο. Και θα Τα κουβαλάμε μέσα μας, μια ζωή… εμείς, οι άτεγκτοι που διυλιζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την καμηλον…
Δεν με πείραξαν ούτε έδωσα σημασία – κατά λέξη – στη συνέντευξη του Παπαδόπουλου. Έχει μιλήσει με μπέσα στους στίχους και τις Εικόνες Του…
Έφαγα αποβολή… στο σχολείο γιατί, ακούγοντας ένα τραγούδι… έγραφα τους στίχους… στις τελευταίες σελίδες των τετραδιων μου-μόνο και μόνο γιαυτό… π ώ ς μπορώ να τον ΑΠΟΒΑΛΩ, από τη ζωή μου?..
Με έφερε σε επαφή με την ποίηση, τον έρωτα, τραγουδησα τα τραγούδια Του…
Και, σαν επαγγελματίας… όσο κιαν είναι το… μεροκάματο, στα τραγούδια Του (και στα τραγούδια Του…) το οφείλω-εγώ, τουλάχιστον…
Δεν ξέρω τί κάνουν καποιοι αχάριστοι, πεινασμένοι συνάδελφοι μου…
Τον Αγαπώ, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο…
Κιαν δεν Τον αγαπουν σαν ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ… προσωπικά, Τον Σέβομαι…
Σαν ένα γερικο αμάξι στην ανηφορια…
Στα γέρικα αμάξια που ξαποσταινουν, δεν ρίχνουμε πέτρες…
Τους βάζουμε από μία στις πίσω ρόδες…
Για στήριγμα…
Μη γλυστρησουν…
Αφιερωμένο.
Στον Συνοδοιπόρος μιας Νιότης που χάθηκε…
Μαζί, με τόσα άλλα…
Φιλικότατα
Νανά Δομβρου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
α
athinageorgioudomvrou@gail.com
79.107.166.144
… Και ‘αδειασαν’ τον ΛΕΥΤΈΡΗ ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟ… Ακόμα και Φίλοι Του…
Που κάποτε , την ‘παρεα’ Του…
Ένα κρασί μαζί με το αθυρόστομο Αλάνι…
Που έγραφε για Δρόμους…
Χαράζοντας ‘διαδρομές’ και οριοθετωντας καριέρες… με την πένα Του…
Τον ‘στολισαν’ με χυδαιους χαρακτηρισμους που σε κανέναν, πρέπουν!
Πόσο μάλλον, σ’Εκεινον…
Συνεκριναν οι… ειδήμονες, τη στιχουργική /ποίηση Του, με άλλους Μεγάλους…
Γιατί κι Εκείνος… τόλμησε να συγκρίνει… τον Εκλιπόντα Πουλοπουλο… με Άλλους Ερμηνευτές.
Φυσικά, πολύ ελάχιστοι κατάλαβαν τα λόγια του Λευτέρη…
Πού δεν πρόσβαλε… Δ Ε Ν συνεκρινε…
Απλά, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με τη γλώσσα της Αλήθειας. Που είναι μία…
Σε τελευταία ανάλυση, τη δική Του γνώμη ζήτησαν και αυτήν κατέθεσε…
Ήταν όντως… ΛΑΙΚΟΣ τραγουδιστής ο Πουλοπουλος??????? Όχι, βέβαια!… Φυσικά, όχι. Αν ειμσδτε, ειλικρινείς!
Κι αν ενόχλησε η σύγκριση ως ΕΠΙΧΕΊΡΗΜΑ Του… τότε, γιατί – από την ανάποδη – να μην ενοχλήσει ο ‘φορτισμένος’ – λόγω θανάτου – χαρακτηρισμός ως του… ΜΟΝΑΔΙΚΟΎ ΈΛΛΗΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΉ???? που αποδόθηκε στον Πουλοπουλο? Γιατί να μην υπάρξει… προσβολή στο Πρόσωπο ενός Κόκοτα (τον ξεχάσαμε?), ενός Πάριου κλπ… Ή στη Μνήμη ενός Διονυσίου… π. χ…?
Πόσο πιο δίκαιο και τιμητικό να σε καταταξουν, στους δέκα καλύτερους Ερμηνευτές??????…
Ο Πουλοπουλος, αναντιρρητα, υπήρξε Σχολή – κι έτσι θα παραμείνει…
Και ο Μέγας Παπαδόπουλος Τον ΤΊΜΗΣΕ με τους Στίχους Του που έγιναν Τραγούδια – ορόσημο. Και θα Τα κουβαλάμε μέσα μας, μια ζωή… εμείς, οι άτεγκτοι που διυλιζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την καμηλον…
Δεν με πείραξαν ούτε έδωσα σημασία – κατά λέξη – στη συνέντευξη του Παπαδόπουλου. Έχει μιλήσει με μπέσα στους στίχους και τις Εικόνες Του…
Έφαγα αποβολή… στο σχολείο γιατί, ακούγοντας ένα τραγούδι… έγραφα τους στίχους… στις τελευταίες σελίδες των τετραδιων μου-μόνο και μόνο γιαυτό… π ώ ς μπορώ να τον ΑΠΟΒΑΛΩ, από τη ζωή μου?..
Με έφερε σε επαφή με την ποίηση, τον έρωτα, τραγουδησα τα τραγούδια Του…
Και, σαν επαγγελματίας… όσο κιαν είναι το… μεροκάματο, στα τραγούδια Του (και στα τραγούδια Του…) το οφείλω-εγώ, τουλάχιστον…
Δεν ξέρω τί κάνουν καποιοι αχάριστοι, πεινασμένοι συνάδελφοι μου…
Τον Αγαπώ, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο…
Κιαν δεν Τον αγαπουν σαν ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ… προσωπικά, Τον Σέβομαι…
Σαν ένα γερικο αμάξι στην ανηφορια…
Στα γέρικα αμάξια που ξαποσταινουν, δεν ρίχνουμε πέτρες…
Τους βάζουμε από μία στις πίσω ρόδες…
Για στήριγμα…
Μη γλυστρησουν…
Αφιερωμένο.
Στον Συνοδοιπόρος μιας Νιότης που χάθηκε…
Μαζί, με τόσα άλλα…
Φιλικότατα
Νανά Δομβρου
07/09/2020 στις 00:57
Επιλογή σχολίου Νana Domvrou
0 εγκεκριμένα
athinageorgioudomvrou@gail.com
79.107.166.144
Μου αρέσει!Μου αρέσει!