Ο διαγωνισμός μας συνεχίζεται εν μέσω πανδημίας, που ξαναδείχνει τα δόντια της, ενώ ο «Πατισάχ» έκανε αφρίζοντας την πιρουέτα του και υποκλήθηκε σεμνά στους εχθρούς του.
‘Αλλες ιστοσελίδες ανακοινώνουν ποιητικούς διαγωνισμούς, υπόσχονται χρηματικά δώρα, αποφεύγοντας να ανακοινώσουν κριτές και οργανωτές, ζητώντας τάληρα (δεκάρικα για την ακρίβεια) – εμείς εχουμε ταυτότητα για όποιον ενδιαφερθεί(ας ανοίξει το: alkman.gr), δεν παίρνουμε αλλά δίνουμε μόνο, κάποια δώρα – όχι χρήματα (γιατί δεν έχουμε) και φυσικά δεν ξεχωρίζουμε κανέναν (δεν βραβεύουμε) ούτε απονέμουμε ποιητικούς η λογοτεχνικους τίτλους. Στίχους γράφουν πολλοί και κείμενα άπειροι, ότι αξίζει να διαβασθεί, θα κριθεί από τους αναγνώστες.
Με το ψευδώνυμο Μάρω Αλεξίου
Τ’ιτλος :
ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ
Έσβησα όλα τα ακούσματα,
τα ψιθυρίσματα
έγδαρα από το δέρμα μου
τα ίχνη απ’ τ’ άγγιγματα
ξεκόλλησα, ξετίναξα
ξέχασα τα φιλιά
τη σκόνη απ΄ τα σκεπάσματα
τα μικροκύτταρα
κι όλα τα αποτυπώματα
απ τ’ αγκαλιάσματά
Εδιωξα από τα χείλη μου την πίκρα του έρωτά σου
τα δάγκωσα, τα μάτωσα να κρύβουν τη φωτιά σου
πυρπόλησα τα μέσα μου κι έκαψα τη θωριά σου
κι οι φλόγες απλωθήκανε, ξημέρωσε μακρυά σου
Κι όσο έκαιγα και σκότωνα κι έδιωχνα και απωθούσα
όσο τα πάθη σου έσβηνα, τα σπλάχνα μου τρυπούσα
κλάδευα τις ελπίδες μου κι έθαβα ότι ποθούσα
τον ήχο της απόγνωσης γνώριμο συνα
ντουσα
τα λόγια πια είναι περιττά…
μάταια πολεμούσα!
Με το ψευδώνυμο, Βαγιάκης Γιώργος – παλιός μας φίλος
ΤΑ ΛΌΓΙΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΆ…
Ο λόφος του Προφήτη Ηλία,
που ομόρφαινε τη Σαντορίνη,
ήρθε η πικρή στιγμή να γίνει
αλόγων – τεχνολόγων λεία…
Ξερό ψωμί – στεγνό λαγήνι
Η Πύλη του βοριά κλειστή.
Πάνω στου στήθους του τις κόγχες
δυο επηρμένες ξιφολόγχες
μακραίνουν τη Σαρακοστή.
Κερί Αναστάσιμο σβησμένο
στου κόσμου τον κατατρεγμό
κρατάει κρυφό και παγωμένο
τον τελευταίο του λυγμό!
Ο Μάριος Δενδρίδης, ψευδώνυμο αγνώστου :
Τίτλος : ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΠΕΡΙΤΤΑ
Ήσυχα όμορφα κι απλά , σαν το χαμόγελο ενός παιδιού
-Η νύχτα τυλίγει σερπαντίνες σκοτους
και νήματα φεγγαριού.
- Οι φιλοι έχουν μαζέψει χώματα και σκόνες,
σκουπιδια και κουρασμένους μορφασμούς,
αντέχουν ακόμα, μα δεν έχουν καιρο .
-Είμαι σαν ποντικός στη φάκα: δεν ειναι παγίδα μα επιλογή…
-Η απόφαση δεν κρίθηκε από στοιχεία ανάγκης μα τύχης.
Τα λόγια, ( όλα μαζεύτηκαν) Είναι πια ΠΕΡΙΤΤΆ
Ο Σήφης Κουτσουρέλης από τα Χανιά, μας έστειλε ανεξάρτητα δίστιχα, επισημαίνοντας: οι μαντινάδες είναι δεκαπεντασύλλαβα δίστιχα όμως κάθε δίστιχο δεν είναι μαντινάδα – πως να μην συμφωνήσουμε.
Στην Κρήτη, ακόμα ακούγεται ο ποιητικός ρυθμός της λαϊκής λαλιάς, ανθίζει
με το τραγούδι, με τον χορό πετάει στα σύννεφα.
Δεν σου τρέχει καβαλαρη
μην σκοτώνεις το μουλάρι…
Κι ας τα λογια τα πολλά
Αν αν έχει μπεζαχτά(1)
(1)=φράγκα, κέρδος
Είναι τα λόγια περιττά
Όταν η Αγάπη λείπει
Κι ας το μολύβι το χαρτί
Δεν ξεθυμαίνει η λύπη
ΑΛΚΜΑΝ 
Καλημερα. Βλέπω και πάει μπροστά το σχέδιό σου. Μ αρέσει ο Βαγιάκης. Εχει διαβάσει περισσότερο από τους άλλους και ξέρει να χειριστεί τον στίχο. Ειναι αισιόδοξο να αμβλύνονται στο ευρύ κοινό αυτές οι πρωτοβουλίες. Αν το διαφημισεις στον κύκλο των τοπικών ποιητών θα σου έρθουν χιλιάδες. Αν το επιθυμείς, στο ευχομαι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!