Πόση καλοσύνη
Γύρω μου κι εντός
Από του παντός
Τη μεγαλοσύνη !
Βάρκα με προσμένει
Μ ‘ ανοικτό πανί
Κι οι εφτά ουρανοί
Πάνω μου ανοιγμένοι.
Μόνος! στο πλευρό μου
Σύντροφο πιστό
Απ ‘ τον κόσμο αυτό
Πήρα τ’ όνειρό μου
Τραγουδώ βαθιά μου :
Σε ψιλή κλωστή
Έχει κρεμαστεί
Κι η στερνή χαρά μου.
Σημείωση: Το ποίημα μελοποιήθηκε κάποτε,
ο γνωστός ο μουσικός, μάλλον θα ξέχασε
τον στιχουργό…
Εξώφυλλο της συλλογής
«Η ΑΠΕΙΡΗ ΣΤΙΓΜΗ » εκδοση
«ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ»ΑΘΗΝΑΙ 1933