Παροτρύνουμε τους αναγνώστες του ΑΛΚΜΑΝ να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις των συνεδρίων του TED.com μια και άρχισαν να μεταφράζονται στα Ελληνικά, προς μεγάλη μας ευχαρίστηση.
(επιλέξτε ελληνικούς υπότιτλους από το μενού «subtitles» στο παράθυρο του βίντεο)
http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf
Θυμάστε πόσο ενδιαφέρουσα εμπειρία υπήρξε το σχολείο; Πόσο δημιουργικά χρόνια ήταν αυτά, που παπαγαλίζουμε ελπίζοντας να περάσουμε στο πανεπιστήμιο και να γίνουμε αρχιτέκτονες, γιατροί, δικηγόροι κλπ; Το ατελέσφορο εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, όμως η μανία να πολτοποιούμε την νεανική δημιουργικότητα με απροκάλυπτη αγριότητα, μας κρατάει ανήσυχους (και μακριά).
Οι εμπειρίες των δύο γενεών που καλύπτει ο ΑΛΚΜΑΝ είναι παρόμοιες. Ευτυχώς όμως ο κόσμος αλλάζει και πλέον μπορούμε να συνεχίσουμε τη μορφωτική πορεία με τα δικά μας μέσα. Το TED.com είναι ένα κανάλι έμπνευσης για όσους έχουν τη δική μας αίσθηση, οτι η σχολική εμπειρία ήταν ανεπαρκής, παραπλανητική και εν δυνάμει καταστροφική…
ΑΛΚΜΑΝ 
Το ζήτημα της εκπαίδευσης είναι από τα μείζονα ζητήματα κάθε κοινωνίας. Από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας το ζήτημα αυτό απασχολεί τους ανθρώπους για λόγους λιγότερο ή περισσότερο κατανοητούς.Τρία ήταν τα κύρια ρεύματα που επικράτησαν στην Ευρώπη.
Κατά την αρχαιότητα ο στόχος της εκπαίδευσης ήταν η καλλιέργεια της αρετής, κατά τον μεσαίωνα το βάρος δόθηκε στην καλλιέργεια της ηθηκής, και τέλος στην περίοδο του διαφωτισμού το βάρος δόθηκε στην έξοδο του ανθρώπου από την αυθυπαίτια ανωρημότητα του.
Τι γίνεται όμως με την εκπαίδευση σήμερα; κινούνται οι εκπαιδευτικές πολιτικές στην σωστή κατεύθυνση;
Η εκπαίδευση στην Ευρώπη υπέστει σημαντικότατες αλλαγές μετά τις Πετρελαικές (οικονομικές) κρίσεις της δεκαετίας του 1970. Η Ευρωπαική Ένωση έθεσε το 1995, με την Λευκή Βίβλο, το τέλος της συζήτησης για την εκπαίδευση, και εγκαινίασε τον διάλογο για την κατάρτιση και την Δια Βίου Μάθηση ( Peer learning activitis). Με άλλα λόγια εγκαινίασε την εποχή της διακινδύνευσης. Ποιό στόχο όμως εξυπηρετεί αυτό το νέο δόγμα; Πόσος χώρος μένει στους νέους ανθρώπους για να κάνουν την δημιουργικότητά τους παραγωγική ; Μπορεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα που καλλιεργεί τις δεξιότητες να προσφέρει ευκαιρίες για την καλλιτεχνική και την πνευματική ανάπτυξη των επί μέρους ατόμων και του κοινωνικού συνόλου γενικώς; Οι απαντήσεις είναι δύσκολες, οι απορίες είναι εύλογες αλλά παρά ταύτα εγώ ελπίζω και πιστεύω πως ο σύγχρονος άνθρωπος παρα τις αντιξοότητες θα καταφέρνει πάντα να εκφράζεται δημιουργικά ακόμη και με νέους τρόπους,σε νέες περιοχές και με πολλές καινοτόμες ιδέες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!