Αποδιώξτε τη χυδαιότητα

Προσπαθούμε να αποφύγουμε τη χυδαιότητα, στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο κι όπου υποθέτουμε ότι συχνάζει. Μα ο κόπος μάταιος η προσπάθεια μας ατελέσφορη σαν «των Τρωών». Ξεπροβάλλει από παντού, όποια τρύπα της κλείσουμε μια άλλη ανοίγει αμέσως. Αυτήν τη φορά εμφανίσθηκε πιο επίφοβη , ευρωπαϊκή και πιο επικίνδυνη. Η Αφροδίτη, η θεότητα της ομορφιάς και του έρωτα, ρίχνεται στην πυρά μιας ανεξέλεγκτης οικονομίας που καίει (συντηρείται) με περιττώματα. Ασκήμια και δυσωδία και κρετινισμός από αυτούς που μας δίδαξαν το σεβασμό στις τέχνες και τα γράμματα, την εκτίμηση της αρχαίας μας κληρονομιάς. Έλεος αμάν πιά, δεν μας φτάνουν οι δικοί μας εξωφρενικοί και ξεδιάντροποι καθοδηγητές και πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι, πρέπει να προστεθούν κι άλλοι. Μάθανε τις (μ)πομπές μας …

Μοναδική παρηγοριά, κάποιο βιβλίο, ένα έργο στο θέατρο η το σινεμά, μια μουσική παράσταση η μια βόλτα στην εξοχή – αν κι αυτήν την έχουμε αρκετά κακοποιήσει και εξαντλήσει. Ξεφυλλίσαμε εικαστικές εκδόσεις, βρηκαμε τους Γερμανούς ντανταϊστές αντιγράφουμε κάποιο σημείωμα κριτικό:
«υποβάλλει τη σατανική πλευρά της γερμανικής ψυχής σε μια διεργασία ζωοτομίας. Το εγκάρδιο συνδάζεται με το ανυπόφορο και παράγωγό τους είναι η Κακία…» (Χανς Ρίχτερ ΝΤΑΝΤΑ, εκδόσεις»Υποδομή» σελ.256)
Οι καλλιτέχνες βλέπουν πιο μακριά από τους κοινούς θνητούς και όταν μας εκπλήσσουν, μπορούν να ανοίγουν δρόμους στην ευαισθησία και την κατανόηση, συλλογιζόμουν.