Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Δήμου Ηρακλείου 2012 ο Βαγγέλης Σαμαράκης και η Μουσική Συντροφιά του παρουσίασαν με μεγάλη επιτυχία πράσταση με τίτλο : «Σ’ ένα βιβάρι…φωτεινό» με μελοποιημένα ποιήματα Ελλήνων ποιητών.
Τραγούδησαν: Γιάννης Κασσωτάκης, Αριάδνη Καρέκου – Βασιλάκη Μουσική: Βαγγέλης Σαμαράκης.
_______________________________________________________
Παρακολουθούμε τις παραστάσεις αυτής της ομάδας, που είναι μια πολυ ευχάριστη έκπληξη, μεσα στην αργόρυθμη και γεμάτη από εκδηλώσεις αμφίβολου (έως αθλίου) γούστου καλλιτεχνική μας ζωή. Αυτήν τη φορά μας έκανε εντύπωση ένας στιχουργός, από αυτούς που χρησιμοποίησε ο Βαγγέλης Σαμαράκης: ο Γιάννης Τσερεβελάκης. Έχουμε πάντα τη γνώμη πως το τραγούδι δεν έχει ανάγκη τους μεγάλους δημιουργούς και την υψηλή ποίηση. Ακόμα και σημαντικοί και προσιτοί ποιητές όπως ο Νίκος Καββαδίας, που προσφέρονται (έχουν ευκολίες) στην «μελοποίηση» δεν έχουν τόσο ανάγκη από κάτι τέτοιο. Και το επιχείρημα (αρκετα άστοχο) ότι οι μουσικοί βοήθησαν την ποίηση να φτάσει στο ευρύτατο κοινό, σήμερα δεν πείθει πια παρά όσους δεν έχουν ανοίξει ποτέ μια ποιητική συλλογή και όσους δεν ενδιαφέρονται ή δεν κατανοούν την τέχνη αυτή. Το νεροελληνικό τραγούδι χρειάζεται στιχουργούς, ποιητές δηλαδή μιας ορισμένης συγκεκριμένης κατηγορίας, που οι περισσότεροι γόνονται (μόλις αναγνωρισθουν)επαγγελματίες. Δεν υπάρχει ανάγκη να επεκταθούμε (είμαστε και αναρμόδιοι) στις διαφορές μεταξύ ποιητών και στιχουργών του τραγουδιού. Όμως δεν είναι τυχαίο ότι οι σημαντικότεροι στιχουργοί υπήρξαν και καλοί ποιητές : Νίκος Γκάτσος, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Χριστοδούλου κ.α.
Αλλά το θέμα μας είναι ότι πρώτη φορά, εντοπίσαμε στην πόλη μας, έναν στιχουργό που νομίζουμε ότι έχει πολύ ταλέντο, τον κ. Γιάννη Τσερβελάκη. Αν και στην συναυλία της Μουσικης Συντροφιάς κυριάρχησε ο Καββαδίας (μεγάλη αγάπη του συνθέτη) μας κέρδισαν τα τραγούδια με (στιχουργό) τον κ. Τσερεβελάκη.
Κι επειδή θέλαμε να δείξουμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειάς του, πήραμε από ένα τετράστιχο από κάθε ποίημα που ακούσαμε. Η υπάρχουσα ένσταση ότι θα΄ταν καλύτερα να παρουσιάζαμε ,μερικά ολόκληρα ποιήματα, διασκεδάζεται από την εκτίμηση ότι το τραγούδι, πρέπει να έχει αυτονομία στις στροφές του, αλλα και χαρακτηρίζεται από ένα συνηθως τετράστιχο που λέγεται ρεφρέν.
ΒΛΕΜΜΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ
…
Ψυχή σκοτεινιασμένη,
ψυχή μου φωτεινή,
θα πρέπει να πεθάνεις,
για να ‘σαι ζωντανή.
…
ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
…
Τι κι αν απόμεινες μονάχη;
Καρδιά μου, δώσε αυτή τη μάχη.
Βάλε φωτιά και βγες στους δρόμους,
μη φοβηθείς ποινές και νόμους.
…
ΛΗΣΤΕΙΑ
…
Μια νύχτα πήραν κι από μένα
και τωρινά και περασμένα
κι άφησαν μόνον άδειους στίχους
και δυο συνθήματα στους τοίχους.
…
Μ ΑΡΕΣΕΙ
…
Μ’ αρέσει το περπάτημα στου ήλιου το λημέρι
παρέα με τα σύννεφα που παν στα ξένα μέρη.
Μα πιο πολύ τα μάτια σου μ’ αρέσει να κοιτάζω
και σαν παιδί στα χέρια σου ήσυχα να κουρνιάζω.
…
ΟΝΕΙΡΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ
…
Ανάλαφρο καράβι θ’ αρματώσω,
για θάλασσες θα φύγω μακρινές,
ό, τι ‘χα στη φωτιά θα παραδώσω
τις μνήμες μόνο θα κρατήσω ζωντανές.
…
ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ
…
Ψιλή βροχή, τοπίο στην ομίχλη
και μια ψυχή που ψάχνει για τα ίχνη
ενός ονείρου που το άφησε να σβήσει
και τραύμα έγινε που δεν μπορεί να κλείσει.
…
ΑΛΚΜΑΝ 