ΖΗ¨ΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (1)
ΑΦΙΕΡΩΣΗ: στον Δημήτρη Ξηριτάκη
«Μούντιαλ»ολόκληρος (σχεδόν)ο ανδρικός πληθυσμός σ όλον τον κόσμο, κρέμεται από την μικρή (ας μεγάλωσε) οθόνη, οι κάθε μορφής κριτικές(πολιτικές θρησκευτικές κ.α.) δεν επηρεάζουν. ‘Όλοι οι αντιρρησίες (εκτιμούμε εμείς οιποδοσφαιρόφιλοι) ή δεν ξέρουν το άθλημα, ή δεν έπαιξαν (κλώτσησαν)ποτέ μπάλα ή είναι πολύ καλλιτεχνικοί και ευαίσθητοι και δεν αντέχουν το σκληρό (είναι αλήθεια) φουτ μπώλ.
Εμείς κοινότατοι θνητοί, αν και όψιμοι φίλοι της μπάλας, απολαμβάνουμε τα ματς της Βραζιλίας, χαιρόμαστε τις μεγάλες αναμετρήσεις παθιαζόμαστε με τις ομάδες που προτιμούμε κάθε φορά(η δική μας έμεινε πίσω, μην ρωτάτε πως και γιατί).
Μετά την πολιτικομανία μας, που κράτησε χρόνια πολλά, το ποδόσφαιρο πρόσφερε απασχόληση (ακίνδυνη) θεάματα (συγκλονιστικά)και συζητήσεις (ατέλειωτες)και διαμάχες (ειρηνικές).
Αν και η ποδοσφαιρική φιλολογία δεν μας πολυαρέσει με τις υπερβολές της: «ήρωες, γίγαντες, ημίθεοι, θεοί»κλπ η σχετική δημοσιογραφία (των πολιτικών εντύπων) είνα καλογραμμένη συνήθως, σταθμισμένη και ενδιαφέρουσα.
Μα δεν είχαμε θέμα την μπάλα, αλλά την μουσική εκδήλωση που παρακολουθήσαμε στην πλατεία «Χιωτέλη», πριν λίγες μέρες και το ελληνικό τραγούδι.
Στο διαλειμμα των αγώνων της Λατινικής Αμερικής, μια νεανική ομάδα μουσικών παρουσίασε της δουλειά της. Ήταν εξαιρετικά τα τραγούδια τους, που σχολίασε με πολλά κολακευτικά λόγια ο πασίγνωστος συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος.
Μας αρέσουν οι νέοι συνθέτες και μουσικοί και στιχουργοί και τραγουδιστές, παρακολουθούμε με πολύ προσοχή την εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού, που περνάει (κι αυτό) μεγάλη κρίση. Μετά την ωραία παράσταση αλλά , οι διαπιστώσεις του Θ.Μ. μας δημιούργησαν σκέψεις.
Ο συνθέτης που μελοποίσε τον Καββαδία, μεταξύ των άλλων επανέλαβε με έμφαση την γνωστή ρήση του Μική :»το ελαφρό τραγούδι μας κάνει να ξεχνάμε, το λαϊκό να θυμόμαστε». Ωραία, ξανά πίσω στα 1960 συλλογιστήκαμε, πολύ «έξυπνες» διαπιστώσεις για να είναι αληθινές.
Έχουμε καταφέρει οι νεοέλληνες, να τεμαχίσουμε το τραγούδι που έχει λαϊκή απήχηση …σε είδη : είναι ρεμπέτικο, λαϊκό, ελαφρολαίκό, αρχοντορεμπέτικο, ελαφρό, ποπ, ροκ, δημοτικό, και τέλος έντεχνο(και άλλα). Έτσι μπερδεύονται ειδικοί και μη, δεν ξέρουμε τι μας γίνεται.
Αναγκαστικα επιστρέφουμε στην δεκαετία του 1960 (αρκετά χρόνια πριν γεννηθούν οι νέοι μουσικοί της παράστασης και όταν ο Θ.Μ. ήταν 13 χρόνων). Τότε που έγινε η έκρηξη, με τον Χατζηδάκι Θεοδωράκη. Τότε που κόσμος και λαός ασχολήθηκε με το τραγούδι, όλοι σχεδόν οι επώνυμοι ποιητές έγραψαν στίχους (η παρέδωσαν -άνευ όρων- προς μελοποίηση τα έργα τους). Και μια πρωτόγνωρη άνθιση ακολούθησε, ο μπαξές γέμισε λουλούδια. Οι ωραίοι στίχοι ψήλωσαν το τραγούδι κι οι σημαντικοί συνθέτες το έφτασαν στα σύννεφα.
Ο λαός απολάμβανε, θαύμαζε και διακέδαζε. Και με Μάνο και με Μίκη και πιο πολύ (πάντα) ερχόταν στο κέφι, με Καζαντζίδη, Γαβαλά-Ρία Κούρτη, Αγγελόπουλο κλπ(ο Τσιτσάνης στο περιθώριο στην Καισαριανή τότε κι ο Μάρκος στα αζήτητα). Κι ο τροχός γύρισε έφερε τα πάνω κάτω και ξανά πάλι πάνω. Οι μεγάλοι ποιητές που έδωσαν στίχους χάθηκαν όλοι, οι νέοι προσπαθούν και αγωνίζονται με το ταλέντο και την πίστη τους κι ελπίζουμε να τα καταφέρουν να πάνε μπροστά την τέχνη τους και το τραγούδι…
Εμείς μπλέκουμε στους συλλογισμούς μας…
Το τραγούδι χωρίζεται σε τόσα πολλά είδη;
Είναι για να ξεχνάμε το ένα και να θυμόμαστε το άλλο;
Είναι ίσως για να μας παρηγορεί και να μας διασκεδάζει, για να συνοδεύει τις χαρές και τις λύπες μας, σκεφτόμαστε.
Κάθε καλό τραγούδι είναι για να ξεχνάμε και για να θυμόμαστε. Είναι άμεση αυθεντική ειλικρινής έκφραση των αισθημάτων μας.Δεν προέρχεται από μελέτες και γνώσεις και επιστημονικές αναλύσεις, έχει δροσιά και αφέλεια, είναι η τέχνη που πλησιάζει πιο πολύ (από οποιανδήποτε άλλη)τον κοινό(ν) άνθρωπο.
Η παράσταση, μας έδωσε αισιοδοξία, κάτι γίνεται στην χώρα της μεγάλης οικονομικής κρίσης και στις επαρχίες της …
Μας άρεσε ο τιτλος : ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΦΩΣ…
Το χρειαζόμαστε, θα συμπληρώναμε από τους στίχους που έχουν παλιότερα αναρτηθεί στον ΑΛΚΜΑΝΑ:
«μια σταγόνα φως αξόδευτης αγάπης»…(2)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1)= Παλιά εκπομπή του Σαββόπουλου
(2)=στίχος από την συλλογή «ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ»
ΑΛΚΜΑΝ 