Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 40 χρόνια από τότε που ο Νίκος Καββαδίας πήρε το
τελευταίο του πλοίο (ποστάλι) για το ταξίδι που δεν είχε προγραμματίσει,
ο ΑΛΚΜΑΝ τον θυμάται με πολλή αγάπη και στίχους.
ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΜΑΡΑΜΠΟΥ
Ήρθαν πλοία με φουγάρα
σκόρπισαν καπνό κι αιθάλη
στην μικρή μας πολιτεία
στο πανέμορφο ακρογιάλι
Κατεβήκαν ναύτες κι άλλοι
καπετάνιοι και λοστρόμοι
άνοιξαν οι μπουκαπόρτες
ξεφορτώνουνε ακόμη
Βγήκαν φορτηγά μεγάλα
με ντομάτες και πατάτες
στη μεγάλη προκυμαία
περιμένουν οι πελάτες
Τελευταίος κατεβαίνει
Ένας φίλος μας μαρκόνης
και του καραβιού ο σκύλος
που δαγκώνει, μην θυμώνεις!
Κι όταν κατεβήκαν όλοι
ένας ποντικός προβάλει
απ τον κάβο ξεγλυστράει
κι από δω πάνε κι οι άλλοι
Όλοι οι ναυτικοί θα βρούνε
κάποιο μπαρ για να τα πιούνε
κι έναν πληρωμενο κόρφο
λίγο ν άποξεχαστούνε.
ΑΛΚΜΑΝ 