ΕΝΑΣ ΕΥΓΕΝΗΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ο Κίμων Ευγενής δεν ήταν ένας συνηθισμένος θεράπων του Ιπποκράτη.
Είχε τη γενική αποδοχή της κοινωνίας και τη φήμη του γιατρού που έλυνε δύσκολα διαγνωστικά προβλήματα.
«Αυτό είναι για τον Ευγενή», έλεγαν όταν δεν εύρισκαν αλλού λύση και έστελναν τον άρρωστο στο ιατρείο του στην οδό Δαιδάλου, αν θυμάμαι καλά(*).
Ήταν μια πολύ γνωστή φιγούρα της πλατείας των Τριών Καμαρών. Τα βράδια καθόταν στο καφενείο του Παπακαλιάτη, πάντα μόνος.
Από νωρίς το καλοκαίρι τον βλέπαμε να κολυμπάει καθημερινά στην παραλία του Μπρα. Στο σεμνότυφο Ηράκλειο η ερωτική του ιδιαιτερότητα συζητιόταν και γινόταν σχεδόν απαγορευτική για τη συναναστροφή μαζί του.
Ποτέ δεν τον είδα να συνομιλεί με κάποιον σε κοινή θέα, ούτε όμως έδειχνε να επιζητεί ποτέ κάτι τέτοιο.
Διακριτικός, παρατηρητικός, καλόγουστος, απόλυτα μοναχικός μες στον αδιάφορο κόσμο.
Θυμήθηκα την, τόσο ευεργετική στην πόλη, προσφορά του με αφορμή την κατάσταση που παρουσιάζει σήμερα η ιατρική περίθαλψη και ιδιαίτερα των απόρων.
Ο ιατρός Κίμων Α. Ευγενής, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λυώνος, όταν επέστρεψε το 1939, μετά από επταετείς σπουδές στο εξωτερικό, άνοιξε ιατρείο στο Ηράκλειο και δεχόταν «τας Κυριακάς τους απόρους δωρεάν».
Παραθέτω τη σχετική καταχώριση στην εφημερίδα “Ανόρθωσις”, 31 Αυγούστου 1939. Είχαν αρχίσει να ακούγονται τα τύμπανα του πολέμου…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Δεν ήταν στην οδό Δαιδάλου, αλλά ένα δρόμο παράλληλο πιο κάτω. Το σπίτι του -(και ιατρείο μάλλον) ήταν διόροφο, από τα πρώτα μεταπολεμικά κτίρια.
ΑΛΚΜΑΝ 